Vraag ouders en kinderen, wat wil je aan je lichaam veranderen?

In bovenstaand filmpje wordt aan kinderen en volwassenen de vraag gesteld „Wat wil je aan jezelf veranderen?” Volwassenen hebben allemaal op- en aanmerkingen over het eigen lichaam. Terwijl kinderen dromen van vleugels aan de armen of andere speciale krachten. We zien hier dat kinderen de vernieuwers zijn, volwassen zijn meer op zichzelf gericht vanuit het door de jaren heen gevormde zelfbeeld.  Geheel aansluitend hoorde ik laatst een ouder zeggen over het inkleuren van kleurplaten , „mijn kind maakt zijn eigen tekeningen en zet zelf de lijnen uit.” Met andere woorden, we verpesten creativiteit met dat binnen de lijntjes leren kleuren.
Goh, vroeg ik me af, hoe kijk je hier nu tegen aan als pedagoog? Ik pak de ervaringsordening van pedagoge Timmers-Huijgens erbij en zie:
Kinderen leren eerst lichaamsgebonden ervaren (in bad gaan, aanraking enz.), daarna leren baby's associeren (bv. in de stoel betekent eten), vervolgens leren kinderen structureren (bv. bij het begrip eten hoort een bord, drinken, 2 boterhammen zonder korsten). De laatste stap is creativiteit, dat is als je kunt variëren, denkend vanuit structuren.

Zo gezien kunnen kinderen dus helemaal niet creatief zijn? Of kan de stap van structureren worden overgeslagen en kan je vanuit intuïtie creatief bezig zijn?
Mijn zoektocht levert op dat "Intuïtie een razendsnel onbewust proces van associeren is, een soort geestelijke puzzel. Het brein observeert, scant zijn bestanden, koppelt het aan herinneringen, kennis en ervaringen" (Myers, kracht van intuïtie, 2007). Creatief zijn kan dus al vanuit associaties en kunnen structureren is dus geen must. Betekent dit dat je je kind moet aanmoedigen enkel buiten de lijntjes te tekenen en kleuren? 
Ja, dan noemen we het spelen, het doel van spelen is het tekenen (of zoals in de film jezelf nieuwe gadgets geven) op zich. 
Het inkleuren van een kleurplaat kan dus spelen zijn of een spelletje (net zoals bijv. monoply). Bij een spelletje leer je je aanpassen aan de regels die er gelden, evenzo belangrijk. Want kinderen die nooit binnen de lijntjes hoeven te kleuren zullen zich niet snel frustreren binnen de activiteit. Deze frustratie kan juist een reden zijn om jezelf te willen verbeteren. Behalve als de frustratie te groot is, dan geeft je kind wellicht op.

Conclusie: Spelen gebeurd vanuit eigenwaarde en leren soms vanuit wat anderen belangrijk vinden (anderenwaarde). Een afgestemde mix tussen spelen en leren zorgt dat je levenslang kan schitteren!